ห้องที่ ๗๐ : ขุนวิสุทธากร


           ปางสารันต์ทูตได้เหนองค์
มังกรกรรฐปลงชีพแล้ว
ด้วยศรจักรกฤษณยงยศยิ่ง เดชแฮ
ตกตะลึงละลาญแคล้วคลาศเข้าลงกา
          ขึ้นเฝ้านบบาทไท้ทูลแถลง
ตามเหตุสงครามแจงถ่องถ้อย
ทศภักตรทราบกรรแสงโศกสลด ภักตรแฮ
รันทดกำศรดละห้อยโอษฐเอื้อนรำพรรณ์
          โอ้ดวงหัทเยศผู้หลานรัก
เลิศลบจบไตรจักรถ่อมท้อ
ทรงศรสิทธิวรศักดิ์ปราบทวีป สี่ฤๅ
ใครบ่อาจกาจก้อเกี่ยงขึ้นเคียงกร
          ฤๅควรมาแพ้พ่ายอุภัยพาล มนุษยเอย
พลแต่ล้วนดิรัจฉานชาติช้า
อัปยศหมู่พรหมมานแมนทั่ว โลกยฤๅ
จักหมิ่นประมาทกล้ากลับเอื้อนอวมาน
          โอ้องค์โอรสเชื้อชีพิตร พ่อเอย
ยังก่อพิธีกิจกลับช้า
ส่ำเศิกจักเหิมฤทธิกำเริบ แรงนา
พระร่ำกำศรดว้าเหว่ให้ฤไทยโหย
          ครวญพลางพระสท้อนถอนจิตร
ศัลยโศกพิโยคคิดอัดอั้น
ชลนาเนื่องเนืองนิจนองเนดร พระนา
ข่มจิตรคิดแบ่งบั้นบั่นเศ้ราสร่างทรวง
          ผินภักตรเผยโอษฐเอื้อนแถลงอรรถ
เรียกวิรุณมุขตรัสสั่งใช้
จงยกพยุหรีบรัดโรมราช อรินา
ขัดรับทัพมั่นไว้อย่าท้อทานประจญ
          เคร่าท่าภอครบถ้วนเจดทิน วารเฮย
จวบเสร็จพิธีอินทร์ชิดตั้ง
ชุบศรนาคบาศผินผันกลับ มานา
จักช่วยชิงไชยทั้งจักได้เปลียนกร
          วิรุญมุขนอบเกล้ารับพจน์
องค์พระไอยกาทศภักตรแผ้ว
น้อมเศียรประนมประนดลารีบ ครไลยแฮ
ชั้นสั่งเสนีแกล้วแกว่นกล้าการณรงค์
          สูจงเตรียมทัพพื้นพลอัศ ดรเฮย
แสนหมื่นห้าพันจัดเสรจไว้
สรรแต่ส่ำชาญชัดเชิงศิก
ในทิวาเดียวให้ครบถ้วนกระบวนพล
          มหิตันสันทัดจ้านเจนทุก ศึกเฮย
รับสั่งวิรุญมุขใส่เกล้า
คลาเคลื่อนเลื่อนลอยลุกรีบจัด พหลแฮ
ตราตรวจหมวดหมู่เช้าพยู่ห์พื้นอัศดร
          พลม้านาเนกล้วนเจนรบ
หัตถกรลึงสาตรครบคล่องเคล้า
ชาญเชิงไล่เชิงหลบเชิงรุก ราญนา
เชิงล่อเชิงล่าเต้าต่อเลี้ยวตลบเชิง
          เตรียมพหลตรวจพรรคพื้นพาชี
เลือกแต่เหล่าตัวคีศึกซ้อม
คอยองค์พิมลวีรุญมุข นารถเฮย
ที่สนามไชยพร้อมพรั่งอื้ออลเวง
          ปางวิรุญมุขเจ้าจอมพล
ครั้นรุ่งอุไทยดลแจ่มแผ้ว
จากอาศน์วิมลมณฑิรมาศ
สรงสนามสำเร็จแล้วลูบไล้สุคนธ์ขจร
          ทรงพัตรภูษิตพริ้งเพราฉาย
ศรวมอะลังการพรายเพริศฟ้า
ชายไหวประกิดชายแครงมาศ สลับแฮ
ปักรูปภุชงค์กล้าเกลื่อนเลื้อยกลางสินธุ์
          ฉลององค์สู่ศึกล้วนลงยันต์ เลขแฮ
ยาว่านวิเศศสรรพ์อาบย้อม
บังองค์ดุรงคบันดานเสื่อม หายแฮ
ทั้งรูปทั้งเงาพร้อมบ่ได้ประจักษเหน
          ทองกรพาหุรัดทั้งธำมรงค์
มงกุฎรัตนบรรจงเจิดหล้า
กุมหอกคู่กรทรงนามสุระ สุรการแฮ
ผังเผ่นขึ้นหลังม้าศึกเชื้อชาญผจญ
          ม้าทรงสกนธ์เสวตรหน้านิลกาฬ
ถนิมนพมณีมานมาศย้อย
ลำพองโลดโผนทยานพยศยิ่ง เรวแฮ
ดังแสะพระพายคล้อยเคลื่อนคว้างกลางโพยม
          ให้เคลื่อนพยุหยาตรเต้าโดยขบวน
หม่นมืดมัวหมอกหวนตลบคลุ้ม
ครืนคฤกอธึกมวญมารหมู่ พหลแฮ
ต่างโลดต่างแล่นกลุ้มต่างกล้าปลองกล
          นิลไหยไวว่องเหี้ยมฮึกหาญ
ขุนแสะกุมปืนทยานเผ่นแกล้ว
เสื้อสนอบสนับเพลาปานปูนหมึก
กันชีพสายสุวรรณแพร้วเพริศพร้อยยรรยง
          เหล่าดรงค์เสวตรลักษณล้ำบริสุทธิ
ตลบแล่นเชิงไชยยุทธ์ยิ่งกล้า
ขุนม้าเทิดอาวุธทวนว่อง ไวแฮ
กวัดแกว่งแย้งยุทธข้าศึกล้างทลายพัง
          ม้าหมอกสีเมฆแม้นนฤมิตร
ผนเผ่นชะเวนชิดอริแผ้ว
ขุนพลขี่เหน็บกฤชแนบกลัด สนิทนา
กรก่งเกาทัณฑ์แกล้วกลั่นกล้าราวี
          พาชีสีผ่องพื้นผ่านดำ
ยกย่างย่องเหยียบทำท่าน้อย
ขุนม้าหัตถ์กระลึงรำขวานร่า เริงเฮย
เชิงขยับรับเศิกร้อยอาจสู้ผู้เดียว
          แสะแดงสีสดเชื้ออาชา ไนยเฮย
ไวว่องดุจม้าวะลาหกท้าว
ขุนพลเทิดทายคทาเหล็กเลื่อม วาวแฮ
หาญกว่าหาญฮึกห้าวมหิทธิเหี้ยมหักบร
          ต่างเหิมต่างฮึกเหี้ยมหักรณ
เรืองฤทธิประลองกลคล่องเคล้า
สะเทือนพสุธาดลดุจแยก ทลายพ่อ
ดั่งจะดลเผด็จเกล้าอริได้โดยประสงค์
          เสียงมารเสียงมี่ก้องกาหฬ
เสียงโห่เสียงอึงอลลั่นฆ้อง
เสียงโกลนเช่นโจษจลเสียงคลื่น สมุทฤๅ
เสียงสนั่นสกลท้องเถื่อนถ้ำทุกสถาน
          บหึงถึงทุ่งท้ายแดนดง
จึ่งหยุดพยุหดุรงค์เร่งตั้ง
โดยฉบับพิไชยสงครามศึก เดิมแฮ
รูปนกอินทรียั้งต่อแย้งดัษกร
          คอยทีค่อยท่าเสี้ยนสอึกโหม หักเฮย
คอยจู่คอยโจนโจมจ่อจ้อง
รอรับอรินทรโรมราญเศิก
คอยท่าอินทรชิตต้องเคร่าช้าราคอย

จบห้องที่ ๗๐

  เนื้อความกล่าวถึงสารันตทูตเห็นมังกรกรรฐ์ต้องศรพระรามสิ้นชีพก็ตกใจกลับไปทูลทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์คร่ำครวญ ยิ่งนึกถึงเหตุที่อินทรชิตจะประกอบพิธีช้าไปอีก จะทำให้ข้าศึกกำเริบฤทธิ์ ก็ยิ่งเศร้าโศกมากขึ้น จากนั้นทศกัณฐ์จึงให้วิรุณมุขโอรสวิรุณจำบังไปรบขัดตาทัพต่อจนกว่าอินทรชิตจะประกอบพิธีเสร็จสิ้น
  รุ่งเช้า วิรุณมุขอาบว่านย้อมกายแต่งเครื่องทรงลงเลขยันต์ และเคลื่อนขบวนทัพม้าสีสันต่าง ๆ เมื่อถึงสนามรบก็ตั้งทัพเป็นรูปนกอินทรีตามตำราพิชัยสงคราม

ที่ถูกต้องน่าจะเป็น “จักได้เปลี่ยนกร”
ที่ถูกต้องน่าจะเป็น “เชิงศึก”
ที่ถูกต้องน่าจะเป็น “เหล่าดุรงค์เสวตรลักษณล้ำ”